سخن سردبیر
شروع پاییز گذشته همزمان بود با منازعه‌ای دیرینه در خصوص فقه نظامات که با سخنان یکی از شخصیت‌های حوزوی مبنی بر نفی فقه نظامات شروع شد. این اظهارات با واکنش‌های مختلفی از جمله تحلیل، درخواست مناظره و … از سوی جریان مقابل در حوزه همراه بود. با قطع نظر از همه حواشی و قضاوت در این خصوص به نظر می‌رسد این بزنگاه‌ها نشان‌دهنده این معناست که حوزه علمیه قم همچنان زنده است و گفت‌وگو و مباحثه در آن جریان دارد. بر این اساس همین دغدغه یکی از بخش‌های نشریه در این شماره مربوط به رصد و بررسی همین موضوع است.
سید کمال حیدری و ماجرای اظهارات او در یکی از شبکه‌های عراقی از دیگر محورهای این شماره است که تلاش شده با رویکردی رصد و تحلیلی به جریان فکری که سید کمال بدان متعلق است پرداخته شود. سید کمال حیدری و افرادی نظیر ایشان در حوزه علمیه قم کم نبوده و نیستند، اما اتخاذ یک رویکرد ساختاری برای بیان دیدگاه‌ها و در نهایت نقد علمی و روشی این افراد، همواره در سال‌های گذشته مغفول و مورد نیاز بوده است. در نهایت درگذشت دکتر فیرحی از فعالان جریان نواندیش حوزوی یکی از رخدادهایی بود که همچنان در بین طیفی از حوزویان بازخورد دارد و در فضای مجازی مورد گفت‌وگو قرار می‌گیرد. این رخداد منجر به مجموعه کنش‌ها و واکنش‌هایی در بین حوزویان شد که مبانی اندیشه‌ای داشته و طیفی همزمان با درگذشت ایشان به نقد بی‌رحمانه او پرداخته و طیفی دیگر تلاش کردند وی را فرزند حوزه تلقی کرده و طیفی دیگر از جمله همکاران دانشگاهی ایشان، مرحوم فیرحی را فرزند دانشگاه قلمداد کردند.
این نشریه تلاش کرده در این شماره موضوعات فوق را با رویکردی تحلیلی گزارش کند و امید است مورد مقبول خوانندگان گرامی قرار گیرد.
